κλασικό έργο, καλύτερα να κλειστείς στο καβούκι σου και να συλλογιστείς τι κάνεις λάθος και δεν έχεις καμιά καλύτερη ιδέα για να προωθήσεις την καριέρα σου. Αυτό το λέω γιατι τελευταία έχουμε πήξει στα άνευρα, ανάμπνευστα και βαρετά remake.
To Nine ευτυχώς δεν είναι ακριβώς remake, μιας και αναλαμβάνει να πει την ιστορία του 8 1/2 του Fellini σε εκδοχή μιούζικαλ. Η σύγκριση αναγκαστικά έρχεται στο μυαλό οποιουδήποτε έχει δει και τις δύο ταινίες, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι ενώ περίμενα το Nine να αποδειχθεί ιδιαίτερα μικρό απέναντι στο δημιούργημα του Fellini, τελικά έκανα λάθος. Αν έβλεπα το Nine στο γυμνάσιο οπότε και είχα πρωτοδει το 8 1/2, θα έλεγα ότι είναι και καλύτερο από το πρωτότυπο! Μου είχε φανεί τότε τελείως βαρετό και απορούσα γιατί ο Μπακογιαννόπουλος το είχε εκθειάσει στον πρόλογό του. Ακόμα θυμάμαι εκείνη μου την αντίδραση. Παρόλο λοιπόν που ούτε σήμερα δεν θεωρώ το 8 1/2 από τις καλύτερες ταινίες του Fellini, εντούτοις μια θέαση της ταινίας σε πιο ώριμη ηλικία με βοήθησε να καταλάβω την καλλιτεχνική της αξία και να αναθεωρήσω φυσικά την αρχική μου πρώιμη άποψη. Το Nine σου πετάει χωρίς φειδώ στη μούρη όλα τα νοήματα και τους προβληματισμούς που υπονοούσε πίσω από τις εικόνες ο Fellini. Αυτό γίνεται κυρίως μέσω των χορευτικών κομματιών της ταινίας. Κατανοώ ότι αυτός είναι ο τρόπος που δουλεύει το Hollywood, οπότε θα το σεβαστώ και θα περιοριστώ να πω ότι για αυτό το λόγο το Nine δεν θα μείνει στην ιστορία όπως το 8 1/2.
Ήταν πολύ καλή η δουλειά που έκανε ο Rob Marshall, διαψεύδοντας τις χαμηλές προσδοκίες μου από αυτόν μετά το αρκετά ηλίθιο Chicago. Δεν ξέρω αν έφταιξε ότι είχε να στηριχθεί σε γερές βάσεις αυτή τη φορά, αν και να πω την αλήθεια εξίσου γερή βάση αποτελούσε και το έργο του ιδιαίτερα ταλαντούχου Bob Fosse.
Έπαιξε πάρα πολύ με την γυναικεία σεξουαλικότητα ο Rob Marshall και τα κατάφερε περίφημα σε αυτό. Όλο το λαμπρό cast της ταινίας ήταν πιο σεξουαλικό και υπέροχο όσο ποτέ. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η Cruz αλλά και η Fergie(!), η οποία ίσως και
λόγω σωματότυπου, ενσάρκωσε μια τελείως φελλινική γυναικεία φιγούρα που απέπνεε μια ωμή, ανεπιτήδευτη και ζωώδη σεξουαλικότητα που κατέστησε την ερμηνεία της ως Saraghina εξίσου αξιομνημόνευτη (καλά...τουλάχιστον στο περίπου) όσο και αυτή της αυθεντικής από την Eddra Gale στο 8 1/2. Έβγαλε σεξουαλικότητα ακόμα και από ηθοποιούς που στην πορεία της καριέρας τους έχασαν κάθε ίχνος αυτής που κάπου στην πορεία είχαν βρει (βλ. Nicole Kidman).
Εξαιρετικό cast με τον Daniel Day-Lewis ακόμα μια φορά να αποδεικνύει πόσο καλός ηθοποιός είναι, ωραία μουσική, ενθουσιώδη και παθιασμένα χορευτικά με μια σύγχρονη και φανταχτερή σκηνοθεσία είναι τα ατού της ταινίας που δεν θα απογοητεύσουν τους λάτρεις των μιούζικαλ ούτε θα κουράσουν όλους τους υπόλοιπους που λίγο βαριούνται τους πολλούς χορούς και τα τραγούδια στις ταινίες.
Η λίγο επιφανειακή όμως αντιμετώπιση του θέματος και ίσως η υπερπροσπάθεια του Rob Marshall να εντυπωσιάσει με φορέματα και σκηνικά, αφαίρεσαν από την ταινία την ποιότητα που όλοι είχαν προβλέψει για κάποιο λόγο πριν ακόμα βγει η ταινία, και δικαίως δεν αποτελεί υλικό για βραβεία. Προσφέρει πάντως απλόχερα μια δυνατότητα για ένα αισθαντικό και απολαυστικό δίωρο.
5 σχόλια:
Κοίτα να δείς..Ηταν ένα μιούζικάλ που είχε καλές στιγμές αλλά και μερικές πολύ κακές στιγμές(οπως αυτή με τους διαλόγους της Kate Hudson).Ta τραγούδια ήταν λίγο ανέμπνευστα(άντε το cinema italiano και το τραγούδι της Nicole ήταν καλό)αλλά εκείνο της Loren και της Penelope....Πάντως είναι πιο διαχρονικό απο το Chicago(μα Renne Zelwenger?)και ο Daniel έκανε οτι μπορούσε άν και βαριόταν λιγάκι...μου φαίνεται.
Ναι δεν λέω... ο Daniel δεν είχε το πάθος που έχει σε άλλες ταινίες αλλά τον άτιμο δεν τον έχω δει ούτε σε μια ταινία και να πω ότι ήταν έστω μέτριος. Δεν τις έχω δει και όλες βέβαια
Δεν θα τον δείς μέτριο πουθενά.Είναι μεγάλος ηθοποιός...Τι να κάνει ο άμοιρος που να ήξερε τι θα βγεί το NINE.Τουλάχιστον ελπίζω να το διασκέδασαν!!:)
Πιστεύω ότι και χωρίς την σύγκριση με το αριστούργημα του Φελίνι πάλι κακό θα το χαρακτήριζα δυστυχώς. Κρίμα γιατί φαινόταν επάξιο του προηγούμενου πολύ καλού 'Σικάγο'.
Βρήκες το Σικάγο καλύτερο από το Nine ε; Βλέπεις πόσο υποκειμενικά είναι τα πράγματα; Όχι ότι θα χαρακτήριζα το nine καλή ταινία, αλλά εγώ το είδα πολύ πιο ευχάριστα. Το Σικάγο μου έβγαλε την πίστη μέχρι να τελειώσει. (μα Renne Zelwenger?)
Δημοσίευση σχολίου