Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Grapes of death - Jean Rollin 1978


O Jean Rollin είναι ένας ιδιαίτερος σκηνοθέτης, από τους πρωτεργάτες του sleaze-horror με τις σουρεαλιστικές και ερωτικές ταινίες του γύρω από τον μύθο των βρυκολάκων. Η ταινία αυτή μοιάζει αρκετά διαφορετική από τις υπόλοιπές του, με την έννοια ότι απομακρύνεται λίγο από τον σουρεαλισμό και προσπαθεί να αποτίσει έναν φόρο τιμής στον George Romero και την zombie μυθολογία αυτή τη φορά, μέσα από το δικό του πρίσμα βέβαια. Δημιουργεί έτσι ένα ονειρικό και πανέμορφο σκηνικό στην Γαλλική επαρχία όπου και διαδραματίζεται η ιστορία του, δανειζόμενος στοιχεία από το Night of the living dead και το The Crazies.
Ένα παράνομο εντομοκτόνο που χρησιμοποίησαν για να ψεκάσουν τα αμπέλια ενός οινοποιείου κρύβεται πίσω από μια επιδημία που ξεσπάει σε ένα γαλλικό χωριό, μετατρέποντας όλους τους κατοίκους του σε στυγνούς δολοφόνους. Το καλύτερο στοιχείο της ταινίας, πέρα από την υπέροχη φωτογραφία, είναι η ιδιαίτερη αποτύπωση των zombie, καθώς οι άνθρωποι που μολύνονται αρχίζουν σιγά-σιγά να σαπίζουν και ξεσπούν σε δοοφονική μανία έχοντας όμως πλήρη συναίσθηση των πράξεών τους. Η συνειδητοποίηση αυτή προσδίδει μια έντονη τραγικότητα στις δολοφονίες που εκτυλίσονται, καθώς οι μολυσμένοι παρόλο που αντιλαμβάνονται τις επιταγές της λογικής που τους προστάζει να σταματήσουν, τα άγρια ένστικτα που αναδύθηκαν λόγω της μόλυνσης τους αναγκάζουν να επιδωθούν στις πιο μακάβριες πράξεις ακόμα και εναντίον των αγαπημένων τους προσώπων. Φωτεινό παράδειγμα ο αποκεφαλισμός μιας τυφλής κοπέλας από τον αδερφό της, ο οποίος θέλοντας μετά να εξιλεωθεί για την αποτρόπαια πράξη του φιλάει παθιασμένα το κεφάλι (;;;;!!!!).
Εύκολα μπορεί να πει κανείς ότι τίποτα από όλα αυτά δεν είναι πρωτότυπο. Πρωτότυπη δεν είναι ούτε η χρήση μιας όμορφης και ανήμπορης αλλά πανέμορφης κοπέλας σαν πρωταγωνίστρια που περιδιαβαίνει την Γαλλική ύπαιθρο προσπαθώντας να επιβιώσει προκειμένου να φτάσει στον αραβωνιαστικό της σκορπώντας τον θάνατο.
Για τον λόγο αυτό το Grapes of death δεν είναι μια ταινία που θα αρέσει σε όλους. Αποπνέει όμως έναν μακάβριο ερωτισμό και όντας σκηνοθετημένο με έναν αργό και ονειρικό ρυθμό, αφήνει τελικά την αίσθηση ενός σύγχρονα γοτθικού αλλά και αρκετά gore ποιήματος, που είναι άκρως γοητευτικό για τους οπαδούς των ταινιών τρόμου των 60's και 70's.
Είναι μάλιστα από τις πιο ολοκληρωμένες και συνεκτικές ταινίες του Rollin (τουλάχιστον από όσες έχω δει), με προσεγμένη σκηνοθεσία, καλές ερμηνείες, πολύ καλή φωτογραφία και ωραία μουσική που συνθέτουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα για το είδος του κινηματογράφου στο οποίο ανήκει η ταινία.

6 σχόλια:

academy είπε...

Θεικό!!Θα το δώ οπωσδήποτε!΄!!!τρόμος και Γαλλία.Δύο απο τα αγαπημένα μου!

ΠΑΝΟΣ είπε...

Αριστούργημα, όπως άλλωστε και τα περισσότερα φιλμ του Ρολάν. Λυρικός και βαθιά συναισθηματικός, ο Ρολάν παρέμενε έξοχος στυλίστας και αναζητούσε πολύ περισσότερα από το έντονο κόκκινο αίμα και των ερωτισμό των πρώτων πλάνων του, όπως η αναζήτηση του ηθικού κώδικα πίσω από την άρνηση του "ο θάνατός σου η ζωή μου" που τον τριγυρνούσε σε κάθε του φιλμ. Μπράβο για την ανάρτηση, όπως και για όλες δηλαδή, με κορυφαία (ταινία και κείμενο) το αριστούργημα του Καρόλι Μακ.

King Ink είπε...

Academy, δεν ξέρεις πόσο με συγκινείς με την αποκάλυψή σου αυτή για τη Γαλλία και τον τρόμο... Εύγε.
Ευχαριστώ Πάνο. Πολύ ωραία έθεσες το κινηματογραφικό μανιφέστο του Rollin. Ούτε ο ίδιος δεν θα μπορούσε να εκφραστεί καλύτερα για το έργο του.
Για το Szerelem δεν συζητάω καν ότι είναι αριστούργημα και θα αρέσει σε όποιον το δει. Έχει μπει στο πρόγραμμα και το Cat's play τώρα. Έχω ακούσει τα καλύτερα και για αυτή του την ταινία. Μακάρι ο Κάρολι να έχει κάνει και άλλες ταινίες αυτού του επιπέδου

argiris-cinefil είπε...

King μου αρέσουν πολύ κάτι τέτοιου είδους ταινίες. Γενικά η μυθολογία των ζόμπι είναι μία από τις δύο αγαπημένες μου θεματολογίες στον κινηματογράφο. Δυστυχώς δεν έχω δει ακόμα ταινία του Jean Rollin αλλά έχω διαβάσει για το ιδιόμορφο έργο του και θα ήθελα να πάρω μια γεύση από το σινεμά του. Το “Night of the living dead” είναι στην κυριολεξία μία από τις αγαπημένες μου ταινίες.

King Ink είπε...

Και γω Αργύρη έχω τρελό έρωτα με τα zombie. Και είναι τέλειο που τελευταία έχουν ασχοληθεί πολύ με αυτά στον κινηματογράφο. Να δεις Rollin. Αφού βλέπεις θρίλερ θα σ'αρέσει. Δεν βλέπεις πόρωση που έχει ο Πάνος; Δεν είναι τυχαίο. Τώρα που το σκέφτομαι δεν έχω δει το Zombie lake του Rollin. Μήπως να το επιχειρήσω τώρα που είμαι ακόμα ζεστός; Λίγα zombie ακόμα δεν βλάπτουν

academy είπε...

Το τραβάει η όρεξη σου το ζόμπι!!!Μην μας πάθεις και τίποτα απο τον τρόμο...;)