Spring in a Small Town - Mu Fei 1948

Μια θρυλική ταινία από την Κίνα, κυρίως λόγω του ότι έχει ψηφιστεί ως η καλύτερη κινέζικη ταινία που έχει γυριστεί ποτέ. Πολύ βαριά βέβαια η διάκρισή αυτή δεδομένου του πολύ καλού κινηματογράφου που έχει να επιδείξει η χώρα αυτή, μια θέασή της όμως αποδεικνύει ότι η φήμη της δεν είναι τυχαία.
Σε μια καταστραμένη από τον πόλεμο Κίνα εξελίσεται μια μαγική για τον θεατή απλή φαινομενικά ιστορία, η οποία όμως κρύβει όχι μόνο έντονα συναισθήματα αλλά δυνατά κοινωνικά σχόλια για μια ολόκληρη γενιά που προσπαθούσε το 1948 να επαναπροσδιορίσει την θέση της και να βρεί την προ πολλού χαμένη της ισορροπία. Η ταινία γυρίστηκε πριν την επικράτηση του κομμουνισμού στην Κίνα με την επανάσταση του 1949. Επικρίθηκε λοιπόν λόγω έλλειψης πολιτικών μυνημάτων και απαγορεύτηκε από το καθεστώς για δεκαετίες ως ταινία της μπουρζουαζίας. Άλλο ένα λαμπρό παράδειγμα της κοντόφθαλμης λογικής της λογοκρισίας.
Πρόκειται για μια ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα και των συμβιβασμών που καλείται να κάνει κανείς στη ζωή του. Η ηρωίδα της ταινίας είναι παγιδευμένη μέσα σε έναν βαλτωμένο γάμο με έναν πρώην πλούσιο αριστοκράτη ο οποίος λόγω του πολέμου έχει χάσει όχι μόνο την περιουσία του αλλά και την ψυχική και σωματική του υγεία. Έχοντας παραιτηθεί από τη ζωή, καταδικάζει άθελά του και την γυναίκα του σε μια μονότονη και αδιέξοδη ζωή, γεμάτη απαισιοδοξία για το μέλλον. Η μελαγχολική αφήγηση της ηρωίδας μας μεταδίδει την κρυφή απόγνωση που κρύβεται πίσω από μικρές καθημερινές ασχολίες τους που με θρησκευτική σχεδόν ευλάβεια εντάσσονται μέσα στην ρουτίνα της καθημερινότητάς τους. Μόνη ηλιαχτίδα μέσα στη σκοτεινή ζωή τους η δεκαεξάχρονη αδερφή του συζύγου.
Η ήρεμη αυτή ζωή όμως διαταράσσεται από την επίσκεψη ενός παλιού φίλου του συζύγου, καθώς ήταν ο εφηβικός, ανεκπλήρωτος έρωτας της ηρωίδας μας. Ακολουθώντας τις παραινέσεις της μητέρας της δεν έφυγε πριν από δέκα χρόνια μαζί του ούτε και τον περίμενε να γυρίσει, με αποτέλεσμα να βρεθεί παντρεμένη με τον τωρινό της σύζυγο.
Το από καιρό ξεχασμένο πάθος αναθερμαίνεται. Ο Mu Fei όμως δεν δημιουργεί ένα συνηθισμενο ερωτικό τρίγωνο. Δεν εστιάζει στα συναισθήματα των ηρώων του αλλά στις συνέπειες αυτών, τις οποίες βλέπουμε μέσα από μικρές αλλαγές της προσωπικότητάς τους.
Γινόμαστε μάρτυρες έτσι ενός λεπτού, σχεδόν χορογραφημένου παιχνιδιού κινήσεων και βλεμμάτων, μέσω του οποίου παρατηρούμε την εξέλιξη των χαρακτήρων. Η έως τότε καταπτοημένη και ανίκανη για οποιαδήποτε προσωπική επανάσταση σύζυγος εξελίσσεται επιτέλους μετά από πολλά χρόνια σε γυναίκα ξεκινώντας ένα χαριτωμένο αρχικά παιχνίδι με τον επισκέπτη της που στη συνέχεια μοιάζει με ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί, αναγκάζοντάς τον να χάσει την αρχική του αυτοπεποίθηση και ξεγνοιασιά καταπιεζόμενος από τα κοινωνικά πρέπει που αντιλαμβάνεται ότι οφείλει να ακολουθήσει.
Πίσω από τον σχεδόν μινιμαλιστικό αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστικό τρόπο ερμηνείας των ηθοποιών κρύβονται έντονα συναισθήματα όπως η αγάπη, η εμπιστοσύνη αλλά και ο αναγκαστικός συμβιβασμός ή τα ανεκπλήρωτα όνειρα, όπως φαίνεται και από την συγκινητική γενναιοδωρία συναισθημάτων του συζύγου προς την γυναίκα του στο τέλος.
O Mu Fei κατάφερε να χειριστεί με εξαιρετική λεπτότητα και μαεστρία ένα απλο θέμα, δίνοντάς του έναν εξαιρετικό πλούτο συναισθημάτων που κρύβεται πίσω από τις εικόνες του. Η κάμερά του ακολουθεί από μακριά κάθε λεπτομέρεια στις κινήσεις των ηθοποιών που αποτελούν και το μέσο της επικοινωνίας του δημιουργού με τον θεατή.
Δεν μπορώ να συνταχθώ πληρως με την ταμπέλα που της έχουν δώσει ως την καλύτερη κινέζικη ταινία όλων των εποχών, σίγουρα όμως είναι από τις καλύτερες κινέζικες ταινίες που έχω δει.