La classe de neige - Claude Miller 1998

Ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ από την πολυαγαπημένη Γαλλία μας προσφέρει ο Claude Miller ακολουθώντας την ιστορία ενός 12χρονου αγοριού που πνιγμένο από την υπερπροστατευτικότητα του πατέρα του ταλαιπωρείται από έντονους εφιάλτες. Οι συνεχείς απαγορεύσεις που του θέτει ο πατέρας του συνοδεύονται πάντα από μια υπερβολική κινδυνολογία, κάτι που όπως γρήγορα διαπιστώνουμε έχει έναν ιδιαίτερα σημαντικό αντίκτυπο στην ψυχολογία του παιδιού.
Μια σχολική εκδρομή που ξεκίνησε κάπως άβολα για τον μικρό Νικολά, με τον πατέρα του να τον πηγαίνει στην κατασκήνωση μη εμπιστευόμενος την ασφάλεια του λεωφορείου με το οποίο θα ταξίδευαν όλα τα άλλα παιδιά, φαίνεται ότι αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για μια διαδρομή γεμάτη άγχη και φόβους προς την τρέλα. Οι κίνδυνοι που με τόσο σθένος υπογράμμιζε ο πατέρας του ότι καιροφυλακτούν πίσω από κάθε γωνία, στο ταξίδι αυτό φαίνεται ότι άρχισαν να θολώνουν την κρίση του Νικολά και οι εφιάλτες αρχίζουν να συμπλέκονται με την πραγματικότητα μέσα στο μυαλό του.
Με έναν αριστοτεχνικό τρόπο ο Claude Miller καταφέρνει να μας μεταδώσει όλη αυτήν την αγωνία του Νικολά. Η αργή κίνηση της κάμερας, τα κοντινά πλάνα, η ροή των εικόνων που δημιουργεί με τα κάδρα του κάνουν ξεκάθαρη την ανθρωποκεντρική και ψυχολογική προσέγγιση του σκηνοθέτη προς τον ήρωά του, που υποδύεται υποδειγματικά ο Clément van den Bergh. Η εικόνα που προκαλεί στον θεατή μια συνεχή διαβάθμιση της αγωνίας του και η εξαιρετική εκφραστικότητα του Clement που μοιάζει σαν να πασχίζει να κρατήσει ένα ανέκφραστο προσωπείο ενώ μέσα του σπαράζει, μας χαρίζουν μερικές ανατριχιαστικές και άκρως συγκινητικές στιγμές. Το συγκλονιστικό τέλος της ταινίας είναι εξαιρετικά δουλεμένο με μια αφαιρετικότητα συναισθημάτων που όμως δίνει περισσότερες απαντήσεις στο δράμα από ότι θα έδιναν ενδεχόμενα ξεσπάσματα και έντονες αποκαλύψεις.
Το εφιαλτικό ντελίριο του Νικολά καταλήγει έτσι να γίνει ένα κοινωνικό σχόλιο πάνω στην καταπίεση της ευαίσθητης παιδικής ψυχής, προσδίδοντας με τον τρόπο αυτό μια άλλη διάσταση στην ταινία που της επιτρέπει να μείνει καρφωμένη στο μυαλό του θεατή και μετά το τέλος της.
Μετά και το αφοπλιστικό Garde à vue του 1981, ο Claude Miller με την ταινία του αυτή έχει μπει δυναμικά στη λίστα των Γάλλων σκηνοθετών την φιλμογραφία των οποίων αναζητώ με μανία.