Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Copie conforme - Abbas Kiarostami 2010


Για ακόμα μια φορά ο Abbas Kiarostami αποδεικνύει πόσο ξεχωριστός δημιουργός είναι. Φεύγει από τα γνωστά του ιρανικά ποιητικά μονοπάτια και μας προσφέρει ένα υπέροχο ταξίδι στην Τοσκάνη με αφορμή μια συζήτηση ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα. Ο James Miller είναι ένας συγγραφέας ο οποίος βρίσκεται στην Ιταλία για την προώθηση του νέου του βιβλίου που έχει τον τίτλο Copie conforme και εξετάζει ζητήματα όπως η αυθεντικότητα, η αξίας ενός αντίγραφου, η αντίληψη περί τέχνης, η προέλευση της έμπνευσης του καλλιτέχνη, η υποκειμενικότητα, καταλήγοντας έτσι στο συμπέρασμα ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει αυθεντικότητα μιας και όλα είναι αντίγραφα της αληθινής ζωής.
Η Juliette Binoche παίζει τον ρόλο μιας γυναίκας η οποία ενθουσιασμένη από το βιβλίο καλεί τον συγγραφέα να περάσουν ένα απόγευμα μαζί προκειμένου να συζητήσουν για το βιβλίο του και την τέχνη γενικότερα.
Μπορεί αρχικά η ταινία να μοιάζει με μια ρομαντική ταινία γύρω από την γνωριμία και το δειλό φλερτ μεταξύ δύο γοητευτικών, έξυπνων και μορφωμένων ανθρώπων, σιγά-σιγά όμως αρχίζει να παίρνει άλλη διάσταση. Οι χαρακτήρες και η σχέση μεταξύ τους εξελίσσεται σταδιακά μέσα από μικρές κινήσεις των ηθοποιών και σεναριακές νήξεις, οπότε όταν παρακολουθεί ο θεατής στη συνέχεια τα πάντα να παίρνουν μια νέα τροπή αρχίζει μέσα στο μυαλό του να αναθεωρεί και να επανεξετάζει και όλα όσα είδε μέχρι τότε. Το εκπληκτικό σενάριο του Abbas κρατά σε εγρήγορση τον θεατή όχι μόνο λόγω του εξαιρετικού ενδιαφέροντος που παρουσιάζει η συζήτηση που έχουν αλλά και γιατί όλα αρχίζουν να παίρνουν πολλές διαστάσεις και έτσι ο θεατής μπορεί να κάνει πολλαπλές αναγνώσεις των όσων διαδραματίζονται μπροστά του.
Τελικά ακόμα και η ίδια μας η ζωή μήπως είναι απλά ο τρόπος με τον οποίο υποκειμενικά αντιλαμβανόμαστε όσα συμβαίνουν γύρω μας; Μια ψεύτικη ζωή που κατασκευάζουμε έχει την ίδια αξία με την πραγματική ή στο τέλος καταλήγουν να συμπλέκονται τόσο πολύ που τα όρια μεταξύ τους γίνονται όλο και πιο θολά με την πάροδο του χρόνου; Πέρα όμως από αυτά τα φιλοσοφικά στην ουσία ζητήματα που ανακύπτουν, η ταινία δρα και σαν ένα μέσο προκειμένου να επικοινωνήσει ο σεναριογράφος με το κοινό και να θέσει και ερωτήματα σχετικά με την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και κυρίως των ζευγαριών. Η επικοινωνία και κυρίως τα προβλήματα σε αυτήν αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αυτά γίνονται αντιληπτά από τους γύρω είναι από τα καίρια θέματα προβληματισμού της ταινίας.
Επιλέγω να μην αναλύσω την ταινία αναφέροντας περισσότερα στοιχεία γύρω από το σενάριό της για να μην χαλάσω από κανέναν αυτήν την διαδικασία ανακάλυψης των πολλαπλών επιπέδων που κρύβονται πίσω της. Είναι σίγουρα μια απαιτητική ταινία. Δεν απαντάει σε ερωτήματα. Δεν επιθυμει ο Abbas να κάνει το σχόλιό του πάνω στα ζητήματα που ενσυνείδητα ή και ασυνείδητα θίγει. Με έναν υποσυνείδητο τρόπο κεντρίζει τον θεατή και τον προκαλεί να αποφασίσει ο ίδιος τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται την ταινία.
Η ερμηνεία της Juliette είναι καταπληκτική μέσα στην απλότητά της. Δεν μοιάζει με χαρακτήρα αλλά με πραγματικό άνθρωπο. Γελάει, θυμώνει, φωνάζει, ενθουσιάζεται ή ντρέπεται με μια τέτοια φυσικότητα που ξεχνάς ότι παρακολουθείς ταινία.
Σκηνοθετικά η ταινία δεν θυμίζει καθόλου Kiarostami. Δεν υπάρχουν αργά, μακρινά πλάνα ή ό,τι άλλο τον χαρακτηρίζει στις ταινίες του. Με μια απλότητα παρακολουθεί τους ήρωές του, λες και δεν υπάρχει κάμερα. Αφήνει τα λόγια και τις ερμηνείες να κλέψουν την παράσταση, δημιουργώντας απλά ένα όμορφο περιβάλλον με τα τοπία της Τοσκάνης μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία. Αυτό δίνει μια φρεσκάδα στην ταινία που την χρειάζεται γιατί αν και οι διάλογοι είναι πολύ ευχάριστοι, όλα αυτά τα ερωτήματα που θέτει στον θεατή, αν συνδυάζονταν με την ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά του Abbas, όπως μας την έχει δείξει στο παρελθόν, θα καθιστούσαν την ταινία ιδιαίτερα δύσκολη για τον θεατή.
Προσεγγίστε με προσοχή, καλή διάθεση και καθαρό μυαλό προκειμένου να χαθειτε λίγο μέσα της και δεν θα απογοητευτείτε.

11 σχόλια:

argiris-cinefil είπε...

Πολύ ωραίο το κείμενό σου. Δεν είμαι από αυτούς που τους ελκύει το σινεμά του Kiarostami ωστόσο μου είχε αρέσει αρκετά το "Κοντινό πλάνο - Nema-ye Nazdik". Θα το έχω στα υπόψην.

King Ink είπε...

Ευχαριστώ Αργύρη.
Δεν θυμίζει Kiarostami οπτικά. Ίσως φιλοσοφικά λίγο. Είναι μια καθαρά ευρωπαϊκή ταινία. Καθόλου ιρανική, οπότε ακόμα και αν δεν σου αρέσει ο Abbas μπορείς να της δώσεις μια ευκαιρία κυρίως λόγω της Juliette. Μεγάλη ερμηνεία.
Το Κοντινό πλάνο δεν το έχω δει. Θα το ψάξω να δω τι λέει αφού λες ότι σου άρεσε.

argiris-cinefil είπε...

Μου αρέσει πολύ η Juliette τόσο ως ηθοποιός όσο και ως γυναίκα.
Ααα να το δεις διότι είναι σπουδαία ταινία. Πιστεύω θα σου αρέσει πολύ.

academy είπε...

Λοιπόν:Ο Κιαροστάμι μου είναι αδιάφορος!!Ομως για ένα περίεργο λόγο το Eγκεκριμένο Αντίγραφο είναι απο τις ταινίες που περιμένω να δώ.Να είναι η ιστορία,να είναι η Τοσκάνη,να είναι η Juillete,να είναι το κείμενο του King...δεν ξέρω...Χαίρομαι πάντως που σου άρεσε King άρα θα είναι καλό!!Η γευση του Κερασιού δικό του δεν ήταν...?Απαπαπα....

King Ink είπε...

Δηλαδή άμα σου πω ότι μου άρεσε πάρα πολύ η Γευση του κερασιού δεν θα την δεις; Μη το κάνεις αυτό γιατί αν και τον θεωρώ πολύ καλό και ευρηματικό σκηνοθέτη είναι η μόνη του ταινία (μέχρι που είδα το copie conforme βεβαίως)που μου είχε αρέσει πραγματικά πάρα πολύ. Κάποιες άλλες ήταν καλές και κάποιες όχι, αν και δεν έχω δει και πολλές δικές του τώρα που το σκέφτομαι. Juillette είναι αυτή (εγω γιατί την έγραφα Juliette σε όλη την ανάρτηση; Δεν είναι Αμερικανίδα η γυναίκα).

Academy είπε...

Dear King τότε να δείς και ''Το Χέλι''του Ιμαμούρα που μαζί με την ''γεύση του κερασιού''βραβευτηκαν στις Κάννες(Η Ατζανί σε παράκρουση μετά τον χωρισμό με τον daniel day lewis).Το certified copy πάντως θα το δώ αυτές τις ημέρες και θα σου πώ!

Philip Winter είπε...

Καλησπερα King Ink!
Παρα πολυ ωραιο κειμενο.Την ταινια δεν την εχω δει, αλλα θελω πολυ να την δω κυριως λογω της Μπινος και της ενδιαφερουσας υποοθεσης.Καπου ακουσα πως θυμιζει το "Ταξιδι στην Ιταλια" του Ροσελινι.Αληθευει;
Ο Κιαροσταμι δεν με ενθουσιαζει, αλλα μου αρεσει.

King Ink είπε...

Ευχαριστώ Hulot!
Θα σου απαντούσα αν την είχα δει την ταινία του Ροσελίνι αλλά δυστυχώς δεν διασταυρώθηκαν τα μονοπάτια μας μέχρι σήμερα. Μάλλον κανέναν δεν ενθουσιάζει ο Abbas και είναι απόλυτα κατανοητό εκτός κι αν μιλάμε για το TASTE OF CHERRY! (Αυτό για τον academy ήταν :Ρ)
Δες την, δες την

PS. Μάλλον θα πρέπει να κάνω και μερικές μικρούλες αναρτησεις γiατί με τον χρόνο που έχω τελευταία δεν με βλέπω καλά

academy είπε...

King για τιμωρία σου 5 φορές την ταινία ''Το Μωρό της Μακόν''του Πήτερ Γκρίναγουει.
Αντε.Περιμένω νέα ανάρτηση!!!;)

King Ink είπε...

Αχ άσε. Τον τελευταίο καιρό περνώ όλη την ημέρα μου (μα όλη την ημέρα μου όμως) σε έναν υπολογιστή γράφοντας (για δουλειά εννοώ, όχι κανα σενάριο :Ρ) οπότε δεν έχω κουράγιο να ξαναγράψω τίποτα. Βλέπω καμιά ταινία και κλείνω τον υπολογιστή να μην τον βλέπω. Τελειώνω πάντως αυτό που ανέλαβα να κάνω και θα ηρεμήσω.
Το μωρό της Μακόν ε; Δεν είναι και τόσο σκληρή η τιμωρία. Βάλε με να δω 5 πολιτικοποιημένες ταινίες του Γκοντάρ. Εκεί θα τα φτύσω. Βλέπω ή μαλλον προσπαθώ να δω εδώ και πολλλές μέρες το Film Socialism και τα'χω παίξει!

academy είπε...

Αααα θέλω πολύ να το δώ.Τον καημένο τον Γκοντάρ!Πιστευω πως πλέον απο τον παλιό του εαυτό έχει κρατήσει ίδιο μόνο το όνομα του!